सकरात्मक तथा सुधार
गर्नुपर्ने पक्ष (बुँदागत टिपोट)
- ऐतिहासिक संविधानसभाबाट संविधान जारी
भएपछिको पहिलो योजना
- स्वाधीन, समुन्नत तथा समाजवादउन्मुख
राष्ट्रिय अर्थतन्त्रको निर्माण गर्ने सोच लिएको
- सामाजिक न्यायसहितको लोककल्याणकारी राज्य
हुँदै मध्यम आयस्तर भएको मुलुकमा पुग्ने लक्ष्य
- दिगो विकास लक्ष्यहरूलाई मूलप्रवाहीकरण
एवं आन्तरिकीकरण गर्ने प्रयास गरेको पहिलो योजना
- संघीयता कार्यान्वयन र व्यवस्थापन,
भूकम्प र
नाकाबन्दीबाट अर्थतन्त्रमा भएको नोक्सानी तथा पुनःनिर्माणलाई सम्बोधन गर्ने
गरी तर्जुमा,
- संविधानका कार्यदिशा अनुरुप राष्ट्रिय अर्थतन्त्रलाई
समाजवादउन्मुख, आत्मनिर्भर,
स्वतन्त्र तथा
उन्नतिशील बनाउने सोचलाई कार्यान्वयन गर्दै दिगो विकास सहितको समृद्धिको
मार्गमा उन्मुख भएको
- निर्वाचन सम्पन्न भई तीनै तहका सरकार
क्रियाशील रहेका, लामो
राजनीतिक संक्रमणकाल समाप्त भई राजनीतिक स्थायित्व कायम भएर विधि र संरचना
निर्माण कार्य तीव्र भइरहेको
- आर्थिक समानता, सुशासन, विकास, समृद्धि र सामाजिक न्यायको सुनिश्चितताका
लागि समेत १४औं योजना महत्वपूर्ण रहेको
- लगानीको अनुकूल वातावरण भएको,
वित्तीय सङ्घीयता
कार्यान्वयन समेत प्रारम्भ भएको र समष्टिगत आर्थिक स्थायित्व कायम भएको
- योजना र बजेट प्रणाली बीचको अन्तरसम्बन्ध
अभिवृद्धि गर्ने र वित्त प्रणाली सुदृढ तथा प्रतिफलयुक्त बनाउन मध्यमकालीन
खर्च संरचना समेत यही योजनाको आधारमा तयार भएको
- उत्पादनशील रोजगारी उन्मुख र न्यायपूर्ण
वितरण सहितको उच्च आर्थिक वृद्धिद्वारा गरिबी द्रुत रुपमा न्यूनिकरण गर्दै
आर्थिक सामाजिक रुपान्तरण गर्ने उद्देश्य लिएको
- सोहीअनुरुप कुल जिडिपीको औसत वार्षिक
वृद्धिदर ७.२ प्रतिशत
पुर्याउने लक्ष्य लिएकोमा लक्ष्य नजिक औसत ६.९ प्रतिशत वृद्धि हासिल भएको (कृषि तर्फ ४.२ र गैरकृषि वृद्धिदर ८%) र
आर्थिक बर्ष २०७५/०७६ मा GDP को आकार ३४ खर्ब ६४ अर्ब पुगेको
- लगानीमैत्री आर्थिक नीति,
विद्युत आपूर्ति
प्रणालीमा भएको निरन्तर सुधार, श्रम सम्बन्धमा सुधार र राजनीतिक
स्थायित्वले लगानीमैत्री वातावरण बनेकोले अर्थतन्त्रमा सकारात्मक असर पुगेको
- सन् २०१८ मा ११ लाख ४० हजार पर्यटक नेपाल
प्रवेश गरेका, साथै जनसांख्यिक लाभ, लगानीमैत्री वातावरण,
विकसित सामाजिक
आर्थिक पूर्वाधार, भूकम्पपछि
तीव्र गतिको पुनःनिर्माण र ऊर्जा उत्पादनमा भएको वृद्धि लगायत सकरात्मक
परिदृश्यबाट विकास र समृद्धिको प्रस्थान बिन्दुका आधार तयार भएको
- आर्थिक विस्तार, विस्तारकारी वित्त नीतिको कार्यान्वयन र
कुशल मौद्रिक नीति कार्यान्वयनको कारण मुद्रास्फिति न्यून रहेको
चौधौ योजनाका प्रमुख
आर्थिक सामाजिक तथा भौतिक लक्ष्यहरु र प्रगति
सूचकः (लक्ष्य) प्रगति
- वार्षिक औसत आर्थिक
वृद्धिदरः (७.९),
६.९%
- कृषिः (४.७), ४.२%
- गैरकृषिः (८.४), ८%
- मानव विकास
सूचकांकः (०.५७),
०.५७४
- लैंगिक सशक्तीकरण सूचकांकः (०.५८), ०.५६८
- अपेक्षित आयुः (७२ वर्ष), ६९.७
- खानेपानीः (९०%), ८८%
- माध्यमिक तहको खुद
भर्नाः (४५%),
४६.९%
- १५-२४ वर्ष उमेर समूह साक्षरताः (९२%), ८५%
- विद्युत जडित
क्षमताः (२३०१
MW), १३२५
- विद्युत पहुँच
प्राप्त परिवारः (८७%),
९०.७%
- सिंचाईः (१५.२),
१४.७ लाख हेक्टर
- इन्टरनेट पहुँचः (६५%), ५५.४%
- गरिबीः (१७%), १८.७%
समस्या
- अन्तर निकाय समन्वय मुख्य समस्याको रुपमा
रहेको
- साधन स्रोतको अभाव
- परियोजना छनोटमा समस्या (भरपर्दो अध्ययन
नहुने र जोडबलका आधारमा छनौट हुने)
- समयमै ठेक्का नलाग्नु (असारे विकास बढेको)
- ठेकेदार mobilization खर्च लिएर बेपत्ता भईदिनु (काम नगर्नेलाई
कारबाही नहुनु, काम
गरेपनि वा नगरेपनि ठेक्का पाइरहनु)
- कर्मचारी सरुवा भैरहने, अनुगमन मूल्यांकन पर्याप्त मात्रामा नहुने
र समग्रमा परियोजना प्रशासन नै उपयुक्त हिसाबले नचल्नु
समग्र
योजनाबद्ध विकासको समीक्षा (सकरात्मक तथा सुधार गर्नुपर्ने पक्ष)
बुँदागत टिपोट
- छ दशक लामो योजनाबद्ध विकासको अवधिमा
नौवटा पञ्चवर्षीय र पाँचवटा त्रिवर्षीय योजना कार्यान्वयनमा आएका
- यो अवधिमा राजनीतिक क्षेत्रमा युगान्तकारी
परिवर्तन भएतापनि आर्थिक-सामाजिक पूर्वाधार विकासमा अपेक्षित उपलब्धि हासिल
नभएको
- सचेतनामा अभिवृद्धि, आधुनिकतामा प्रवेश, जातीय, लैङ्गिक र वर्गीय विभेद, बहिष्करण र असमानतामा सुधारोन्मुख रहेको
- शिक्षा, स्वास्थ्य, खानेपानी, सामाजिक सुरक्षा, सडक, यातायात, सञ्चार तथा सूचना प्रविधि र शहरी
पूर्वाधारमा उल्लेख्य विकास भएतापनि गुणस्तर सुनिश्चित हुन नसकेको
- जलविद्युत, हवाई यातायात लगायत अन्य पूर्वाधार
निर्माणमा थप प्रयास आवश्यक देखिएको
- अल्पकालीन, मध्यकालीन र दीर्घकालीन योजना तर्जुमा गरी
नतिजामूलक कार्यान्वयनमार्फत जनताको बढ्दो अपेक्षाको सम्बोधन गर्नुपर्ने
आवश्यकता देखिएको
- निरपेक्ष र बहुआयामिक गरीबीमा उल्लेख्य
कमी आएको भएतापनि अझैपनि जनसङ्ख्याको ठूलो हिस्सा गरिबीको रेखामुनि रहेको
- स्वदेशमा रोजगारी अभावले युवा श्रमशक्तिको
रोजगारीका लागि विदेशिने क्रम यथावत् छ
- अर्थतन्त्रमा औद्योगिक क्षेत्रको योगदान
घटिरहेको र आयात-निर्यात अनुपात तिब्ररुपमा बढीरहेको अवस्था छ
- विप्रेषणले अर्थतन्त्रको आकार वृद्धि भएको
र बिदेशी मुद्राको पर्याप्त सञ्चिती रहेको छ
- सामाजिक सुरक्षा, समावेशीकरण, वातावरण संरक्षण लगायतका आर्थिक-सामाजिक
विकासको क्षेत्रमा महत्वपूर्ण उपलब्धि हासिल भएका छन्
- आर्थिक वृद्धि, उत्पादन र उत्पादकत्व, औद्योगिकरण, गुणस्तरीय शिक्षा तथा स्वास्थ्य, स्वच्छ र प्रदूषणमुक्त वातावरण र सुशासन लगायतका क्षेत्रले योजनाका अपेक्षित लक्ष्य हासिल गर्न सकेका छैनन् ।
0 Comments
Any questions or comments? Drop below. Please keep in mind that it must be a meaningful conversation relevant to the topic.